وقتي همراه بابام رفتيم محل كارش خودمون معرفي نكرديم و گفتيم براي تحقيق امديم......
اون نپرسيدتحقيق براي چي و گفت بفرماييد......
(بعدش فهميدم چون با خيلي افراد در ارتباطه براي تحقيق ازدواج ميان پيشش)
گفتم من عاشق شوهرتون شدم و دوستش دارم امدم بگم چيكار كردي كه محسن رفت ؟؟؟؟؟؟؟؟
بدون تغييري درچهره گفت : نميدونم چرا رفت ولي چيزهايي هست كه مربوط به زندگي خصوصي خودم ميشه وچون هنوز شوهرمنه نميتونم بگم ......
گفتم چرا طلاق نميگيري؟؟؟؟؟؟؟؟؟
گفت دليلي نديدم اميدوارم زودتر حالش خوب بشه برگرده سرزندگيش.......
گفتم :مگه چه مشكلي داره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
جواب نداد فقط لبخند زد و گفت زندگي خصوصيه...........
وقتي اصرارم ديد گفت برو از زن اولش بپرس فقط اميدوارم بشما دروغ نگه........
بمن كه خيلي دروغ گفت ..........
گفتم: مگه از اون تحقيق كرده بودي ؟؟
گفت: بله خيلي هم خواستم كه كمك كنه حتي بهش گفتم ميتونم واسطه بشم برگردي باهاش زندگي كني چون اصراري به زندگب به يه مردي كه زنش رو طلاق داده ندارم.......اعتقادم اينه كه زنها درهرشرايطي زندگيشون رو حفظ ميكنن مگه كارد از استخون بگذره ويا مرد ........
حرفاش قانع كننده بود....وقتي ميخواستم ازش جدابشم
گفت: خيلي جواني به دوستي پدر و مادرت يقين داشته باش و براي زندگيت درست انتخاب كن براي ازدواج چشمت رو باز كن نه دلت رو.....وقتي ازدواج كردي چشمت رو ببند و دلت رو بازكن.........
حرفش به دلم نشست احساس كردم چقدر درحقش ظلم شده از خودم خجالت كشيدم كه چرا ميخواستم زندگي همچين كسي رو به هم بريزم ..........البته با همچين مردي زندگي معنا نميده
خيانت كنه ........ بي مسئوليت باشه .......دروغ بگه........به خانوادش بي احساس باشه........تعهد زندگي نداشته باشه..........
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: مشاوره ، ،
برچسب‌ها:
